अभंग,संत भानुदास गौळण-

८३

वृदांवनीं वेणू कवणाच माये वाजे । वेणुनादें गोवर्धनू गाजे ।
पुच्छु पसरुनि मयोर विराजे । मज पाहतां भासती यादवराजे ॥१॥


तृण चारा चरूं विसरली । गाई व्याघ्र एके ठायीं जालीं ।
पक्षीं कुळें निवांत राहिली । वैरभाव समुळ विसरली ॥२॥

sant-bhanudas-abhang-gaulan

यमुना जळ स्थिर स्थिर वाहे । रविमंडळ चालतां स्तब्ध होये ।
शेषकूर्म वराह चकित राहे । बाळा स्तन देऊ विसरली माये ॥३॥


ध्वनी मजुंळ मंजुळ उमटती । वांकी रुणझुण रुणझूण वाजती ।
देव विमानीं बैसानि स्तुती गाती । भानुदासा फावली प्रेम भक्ति ॥४॥


८४

जमुनाके तट धेनु चरावत ।
राखत हैं गईया ॥१॥


मोहन मेरा सांइया ॥ध्रु०॥
मोरपंत्र शिरी छत्र सुहावे ।


गोपी धरत बहीया ॥२॥
भानुदास प्रभु भगतनको बछल ।
करत छत्र छाइया ॥३॥