संतांनी देहत्याग केल्यानंतर त्यांचे कार्य सूक्ष्म स्तरावरून अधिक प्रभावीपणे चालू राहते. समाधीनंतर संतांच्या देहातून उत्सर्जित होणाऱ्या चैतन्यपूर्ण आणि सात्त्विक लहरींचे प्रमाण लक्षणीयरित्या वाढते. ज्याप्रमाणे संतांची समाधी भूमीच्या खाली असते, त्याचप्रमाणे ज्योतिर्लिंगे आणि स्वयंभू शिवलिंगेही भूमीच्या खाली स्थापित असतात.

या ज्योतिर्लिंगांमध्ये इतर सामान्य शिवलिंगांच्या तुलनेत निर्गुण तत्त्वाचे प्रमाण अधिक असते, ज्यामुळे त्यांच्यातून सतत सात्त्विकता आणि निर्गुण चैतन्याचे प्रक्षेपण होत राहते. याचा परिणाम म्हणून पृथ्वीवरील वातावरण निरंतर शुद्ध आणि पवित्र राहते. याशिवाय, ज्योतिर्लिंगे आणि संतांच्या समाधीस्थळांतून पाताळाच्या दिशेनेही सतत चैतन्य आणि सात्त्विक लहरींचे प्रक्षेपण होत असते, ज्यामुळे पाताळातील नकारात्मक शक्तींशी सतत संघर्ष चालू राहतो. परिणामी, भूलोकाला या दुष्ट शक्तींच्या आक्रमणापासून संरक्षण मिळते आणि आध्यात्मिक संतुलन राखले जाते.

१. शिव आणि शक्तीचे अविभाज्य नाते: शिव हा दांपत्यांचा देव मानला जातो. ‘शक्तीविना शिव शव आहे’ असे मानले जाते. शक्तीच्या सहवासाने शिव पूर्णत्वाला प्राप्त होतो. इतर देवता सामान्यतः एकट्या स्वरूपात पूजल्या जातात, त्यामुळे त्यांच्या मूर्तींतून उत्सर्जित होणारी ऊर्जा मर्यादित असते आणि त्यांच्या मंदिरात शांतता व थंडावा जाणवतो. परंतु, शिवमंदिरांमध्ये शिव आणि शक्तीच्या संयोगामुळे प्रचंड ऊर्जेचा संचार होतो, ज्यामुळे भक्तांना शक्ती आणि चैतन्याची अनुभूती मिळते.

jyotirlinga-bara

२. लयाची देवता म्हणून शिव: शिव ही लयाची, म्हणजेच विश्वाच्या संनादाची देवता आहे. त्यामुळे शिवमंदिरांमध्ये इतर देवतांची आवश्यकता भासत नाही. शिव एकटाच सर्वसमावेशक आहे. काही शिवालयांमध्ये, मंदिर व्यवस्थापन समितीच्या निर्णयामुळे किंवा भक्तांच्या सोयीसाठी, इतर देवतांच्या मूर्तींची स्थापना केलेली आढळते. परंतु, मूळ स्वरूपात शिवमंदिर हे केवळ शिव आणि शक्ती यांच्याभोवती केंद्रित असते.

३. शिवपूजेची विशिष्ट पद्धत: शिवाची पूजा ही इतर देवतांच्या पूजेच्या तुलनेत वेगळी आहे. शिवपिंडीवरील निर्माल्य (फुले, बिल्वपत्रे इत्यादी) काढले जात नाही, कारण असे मानले जाते की शिवाची पूजा मोडता येत नाही. त्यामुळे शिवमंदिरांमध्ये गुरव किंवा पुजारी असतात, तर पार्वतीच्या मंदिरांमध्ये भोपे पूजा करतात. ही परंपरा शिवाच्या पवित्रतेचे आणि सातत्याचे प्रतीक आहे.

४. वैदिक मंत्र आणि नैवेद्याची परंपरा: शिवपिंडीचा अभिषेक वैदिक मंत्रांनी केला जातो, परंतु पूजा करणारे ब्राह्मण शिवाला अर्पण केलेला नैवेद्य स्वीकारत नाहीत. याचप्रमाणे, ते पिंडदान विधीही करत नाहीत. या परंपरांमुळे शिवपूजेचे अनन्यसाधारण स्वरूप अधोरेखित होते, जे शिवाच्या लयकारी आणि निर्गुण स्वरूपाशी संनादते.

१. श्री सोमनाथ: हे प्राचीन आणि पवित्र ज्योतिर्लिंग गुजरातमधील सौराष्ट्रातील वेरावळजवळ, प्रभासपट्टण येथे आहे. अरबी समुद्राच्या किनारी वसलेले हे मंदिर भगवान शिवाच्या कृपेचे आणि सामर्थ्याचे प्रतीक आहे. येथील शांत आणि सात्त्विक वातावरण भक्तांना ईश्वराशी एकरूप होण्याची अनुभूती देते.

२. श्री मल्लिकार्जुन: आंध्रप्रदेशातील श्रीशैल्य पर्वतावर वसलेले हे ज्योतिर्लिंग आहे. निसर्गरम्य परिसरात आणि कृष्णा नदीच्या काठावर असलेले हे मंदिर शिव आणि शक्तीच्या संयोगाचे प्रतीक आहे. येथे मल्लिकार्जुन स्वरूपात शिव आणि त्यांच्या शक्ती भैरवी यांची पूजा केली जाते.

३. श्री महाकालेश्वर: मध्यप्रदेशातील उज्जैन येथे असलेले हे ज्योतिर्लिंग भगवान शिवाच्या कालविजयी स्वरूपाचे दर्शन घडवते. शिप्रा नदीच्या तीरावर वसलेले हे मंदिर प्राचीन काळापासून तीर्थक्षेत्र म्हणून प्रसिद्ध आहे. येथील भस्मारती ही जगप्रसिद्ध आहे आणि भक्तांना आध्यात्मिक शक्ती प्रदान करते.

४. श्री ओंकारेश्वर: मध्यप्रदेशातील मांधाता बेटावर, नर्मदा नदीच्या काठावर हे ज्योतिर्लिंग आहे. ओंकारेश्वर हे शिवाचे स्वयंभू स्वरूप आहे, जे भक्तांना मुक्ती आणि शांती प्रदान करते. येथील निसर्गसौंदर्य आणि मंदिराचे पावित्र्य यामुळे हे ठिकाण भक्तांचे आवडते तीर्थस्थान आहे.

५. श्री केदारनाथ: हिमालयाच्या कुशीत, उत्तराखंडमधील रुद्रप्रयाग जिल्ह्यात हे ज्योतिर्लिंग आहे. बर्फाच्छादित पर्वतराजी आणि मंदाकिनी नदीच्या काठावर वसलेले केदारनाथ मंदिर भक्तांना परम शांती आणि ईश्वरीय सान्निध्याची अनुभूती देते. हे मंदिर केवळ उन्हाळ्यात दर्शनासाठी खुले असते.

६. श्री भीमाशंकर: महाराष्ट्रातील पुणे जिल्ह्यातील खेड तालुक्यात, सह्याद्रीच्या डोंगररांगांमध्ये हे ज्योतिर्लिंग आहे. निसर्गरम्य परिसरात आणि घनदाट जंगलात वसलेले हे मंदिर भगवान शिवाच्या सामर्थ्याचे आणि करुणेचे प्रतीक आहे. येथून भीमा नदीचा उगम होतो, जी मंदिराच्या पावित्र्याला आणखी वृद्धिंगत करते.

७. श्री विश्वेश्वर: उत्तरप्रदेशातील वाराणसी येथे, गंगा नदीच्या काठावर असलेले हे ज्योतिर्लिंग विश्वनाथ स्वरूपात पूजले जाते. वाराणसी हे भारताचे आध्यात्मिक केंद्र आहे आणि विश्वेश्वर मंदिरातून प्रक्षेपित होणारे चैतन्य भक्तांना मोक्षप्राप्तीचा मार्ग दाखवते.

८. श्री त्र्यंबकेश्वर: महाराष्ट्रातील नाशिकजवळ, ब्रह्मगिरी पर्वताच्या पायथ्याशी हे ज्योतिर्लिंग आहे. गोदावरी नदीचा उगम येथून होतो, आणि येथील त्र्यंबकेश्वर मंदिरात शिवाचे त्रिनेत्री स्वरूप पूजले जाते. येथील सात्त्विक वातावरण भक्तांना शांती आणि आनंद प्रदान करते.

९. श्री वैद्यनाथ: महाराष्ट्रातील बीड जिल्ह्यातील परळी येथे हे ज्योतिर्लिंग आहे. वैद्यनाथ स्वरूपात शिव येथे रोगमुक्ती आणि कल्याण देणारा मानला जातो. या मंदिराला भक्तांचा मोठा आधार आहे, आणि येथील दर्शनाने मनोकामना पूर्ण होतात, अशी श्रद्धा आहे.

१०. श्री नागेश्वर: महाराष्ट्रातील हिंगोली जिल्ह्यातील औंढा येथे, दारूकावनात हे ज्योतिर्लिंग आहे. नागेश्वर स्वरूपात शिव येथे भक्तांचे रक्षणकर्ता म्हणून पूजले जाते. या मंदिराचे आध्यात्मिक महत्त्व आणि सात्त्विकता भक्तांना ईश्वराच्या जवळ घेऊन जाते.

११. श्री रामेश्वर: तामिळनाडूतील रामेश्वरम येथे, सेतुबंधाजवळ हे ज्योतिर्लिंग आहे. भगवान रामाने स्थापित केलेले हे मंदिर भारताच्या चार धामांपैकी एक आहे. समुद्रकिनारी वसलेले हे मंदिर भक्तांना पापमुक्ती आणि मोक्षाचा मार्ग दाखवते.

१२. श्री घृष्णेश्वर: महाराष्ट्रातील संभाजीनगर (औरंगाबाद) जिल्ह्यातील वेरूळ येथे हे ज्योतिर्लिंग आहे. घृष्णेश्वर स्वरूपात शिव येथे भक्तांच्या इच्छापूर्तीचा आणि कृपेचा दाता मानला जातो. येथील मंदिर आणि जवळील ऐलोरा लेण्या यामुळे हे ठिकाण पर्यटक आणि भक्तांचे आकर्षण आहे.